Bhagavadgita 5.9 & 5.10

#BhagavadGita

प्रलपन्विसृजन्गृह्णन्नुन्मिषन्निमिषन्नपि।

इन्द्रियाणीन्द्रियार्थेषु वर्तन्त इति धारयन्।।5.9।।

5.9 Speaking, letting go, seizing, opening and closing the eyes convinced that the senses move among the sense-objects.

5.9 ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ವಿಸರ್ಜನೆ ಮಾಡುವಾಗ, ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವಾಗ, ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಿಡುವಾಗ ಮತ್ತು ಮುಚ್ಚುವಾಗ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಿವೆ, ತಾನೇನೂ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾನೆ.

ब्रह्मण्याधाय कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा करोति यः।

लिप्यते न स पापेन पद्मपत्रमिवाम्भसा।।5.10।।

5.10 One who acts by dedicating actions to Brahman and by renouncing attachment, he does not become polluted by sin, just as a lotus leaf is not by water.

5.10 ಯಾವಾತನು ಬ್ರಹ್ಮಾರ್ಪಣ ಭಾವದಿಂದ ಅಸಂಗವಾಗಿ ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವನೋ ಅವನು, ತಾವರೆಯ ಎಲೆಯು ನೀರಿನಿಂದ ಒದ್ದೆಯಾಗದೆ ಹೇಗೆ ಇರುತ್ತದೋ, ಹಾಗೆಯೇ ಪಾಪದ ಅಂಟಿಲ್ಲದೆ ಇರುವನು.