Bhagavadgita 5.25 & 5.26

#BhagavadGita

लभन्ते ब्रह्मनिर्वाणमृषयः क्षीणकल्मषाः।

छिन्नद्वैधा यतात्मानः सर्वभूतहिते रताः।।5.25।।

5.25 The seers whose sins have been destroyed, who are freed from doubt, whose sense organs are under control, who are engaged in doing good to all beings, attain absorption in Brahman.

5.25 ಪಾಪಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ನಾಶಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಸಂಶಯಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕತ್ತರಿಸಿಕೊಂಡು, (ದ್ವೈತಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ ನಾಶವಾಗಿ) ಜಿತೇಂದ್ರಿಯರಾದ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಹಿತವನ್ನೆಸಗುವುದರಲ್ಲೇ ನಿರತರಾಗಿರುವ ಇಂತಹ ಋಷಿಗಳು ಮೋಕ್ಷವನ್ನು (ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ವಾಣವನ್ನು) ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ.

कामक्रोधवियुक्तानां यतीनां यतचेतसाम्।

अभितो ब्रह्मनिर्वाणं वर्तते विदितात्मनाम्।।5.26।।

5.26 Absolute freedom (or Brahmic bliss) exists on all sides for those self-controlled ascetics who are free from desire and anger, who have controlled their thoughts and who have realised the Self.

5.26 ಕಾಮಕ್ರೋಧಗಳಿಂದ ವಿಮುಕ್ತರಾದ ಇಂತಹ ಯತಿಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ತವನ್ನು ಸದಾ ಸಮತ್ವದಿಂದ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಇಂತಹ ಆತ್ಮವೇತ್ತರಿಗೆ ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ವಾಣವು (ಬ್ರಾಹ್ಮೀಸ್ಥಿತಿಯು) ಕೂಡಲೇ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

Bhagavadgita 5.23 & 5.24

#BhagavadGita

शक्नोतीहैव यः सोढुं प्राक्शरीरविमोक्षणात्।

कामक्रोधोद्भवं वेगं स युक्तः स सुखी नरः।।5.23।।

5.23 One who can withstand here itself-before departing from the body-the impulse arising from desire and anger, that man is a yogi; he is happy.

5.23 ಯಾವಾತನು ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿಯೇ, ದೇಹವನ್ನು ಬಿಡುವ ಮುನ್ನವೇ, ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಕ್ರೋಧದಿಂದುಟಾದ ಪ್ರಚೋದನೆಯನ್ನು ತಡೆಯಬಲ್ಲನೋ ಅವನೇ ಯೋಗಿಯು, ಅವನೇ ಸುಖಿಯು.

योऽन्तःसुखोऽन्तरारामस्तथान्तर्ज्योतिरेव यः।

स योगी ब्रह्मनिर्वाणं ब्रह्मभूतोऽधिगच्छति।।5.24।।

5.24 He who is happy within, who rejoices within, and who is illuminated within, that Yogi attains absolute freedom or Moksha, himself becoming Brahman.

5.24 ಯಾವಾತನು ಆತ್ಮನಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಆನಂದವಾಗಿರುತ್ತಾನೋ, ಆತ್ಮನಲ್ಲೇ ನಲಿಯುತ್ತಿರುತ್ತಾನೋ ಮತ್ತು ಆತ್ಮನಲ್ಲೇ ತೃಪ್ತನಾಗಿರುತ್ತಾನೋ ಅಂತಹ ಯೋಗಿಯು ತಾನೇ ಬ್ರಹ್ಮನಾಗಿ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.