Bhagavadgita 12.2 & 12.3

#BhagavadGita

श्री भगवानुवाच

मय्यावेश्य मनो ये मां नित्ययुक्ता उपासते।

श्रद्धया परयोपेतास्ते मे युक्ततमा मताः।।12.2।।

12.2 The Lord said: He whose mind is fixed on My personal form, always engaged in worshiping Me with great and transcendental faith, is considered by Me to be most perfect.

12.2 ಶ್ರೀ ಭಗವಂತನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ-

ಹೇ ಅರ್ಜುನ, ನನ್ನಲ್ಲಿಯೇ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಪೂರ್ಣ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ನನ್ನ ಸಗುಣ ರೂಪವನ್ನು ಎಡೆಬಿಡದೆ ಭಜಿಸುವವರೇ ಶ್ರೇಷ್ಠರು ಎಂದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ये त्वक्षरमनिर्देश्यमव्यक्तं पर्युपासते।

सर्वत्रगमचिन्त्यं च कूटस्थमचलं ध्रुवम्।।12.3।।

12.3 Those, however, who meditate in every way on the Immutable, the Indefinable, the Unmanifest, which is all-pervading, incomprehensible, change-less, immovable and constant.-

12.3 ನನ್ನ ನಿರ್ಗುಣಸ್ವರೂಪವನ್ನು, ಅಕ್ಷರವು, ಅಗೋಚರವು, ಕೂಟಸ್ಥವು, ಅಚಿಂತ್ಯವು, ಸರ್ವವ್ಯಾಪಕವು, ಅಚಲವು, ಶಾಶ್ವತವು ಎಂಬುದಾಗಿ ಯಾರು ಉಪಾಸಿಸುವರೋ ಮತ್ತು